پیشینه و مبانی نظری خلاقیت و معلولیت جسمی حرکتی نوجوانان
مبانی نظری وپیشینه تحقیق خلاقیت و معلولیت جسمی – حرکتی نوجوانان
فصل دوم
پيشينه تحقيق 19
بررسي تاريخي 21
تعريف خلاقيت 21
عوامل موثر بر خلاقيت 27
رابطه خلاقيت و ويژگيهاي شخصيتي 27
ديدگاه روانكاوي از خلاقيت 29
ديدگاه گيلفورد درباره خلاقيت 30
ديدگاه تورنس درباره خلاقيت 31
خلاصهاي از تاريخچه نظريههاي خود 32
مازلو و نظريه خود 33
چگونگي شكلگيري خود 34
خودپنداري 35
رشد خودپنداري در نوجواني 36
عنوان صفحه
خودواقعي و خود آرماني 37
خودشكوفايي و خلاقيت 38
نقش تصوير ذهني بدن در خودپنداري نوجوان 40
مروري بر دنياي معلولين 41
معلول چيست ؟ 43
علل معلوليتها 45
انواع معلوليت 45
جنبههاي رواني معلوليت جسمي - حركتي 46
معلوليت جسمي - حركتي و خودپنداري 47
مشكلات ناشي از معلوليت و نقايص بدني 48
تأثير والدين بر شخصيت افراد معلول جسمي - حركتي 49
توان بخشي معلولين جسمي - حركتي 50
منابع
پيشينه تحقيق :
فرانك بارون اولين كسي بود كه تحقيق تطبيقي چندجانبهاي را در مورد سليقهها و ترجيحات افراد خلاق و غيرخلاق انجام داد . او بر مبناي يك آزمون خلاقيت دو گروه را تشكيل داد . يك گروه مركب از 25 نفر خلاقترين افراد و گروه ديگر باز هم مركب از 25 نفر كه از نظر خلاقيت در پايينترين سطح قرار داشتند .
تجزيه و تحليل خصوصيات آزمودنيها به وسيله اعضاي مؤسسه شخصيت انجام گرفت اين امكان را فراهم كرد كه بارون در گروه فوق را چنين توصيف كرد : ميزان آگاهي افراد خلاق از مسائل امور زياد است ، نسبت به مسائل بينايي بيعلاقه هستند و بالاخره مبتكر ، با همت ، پرانرژي و صبور هستند . اين توصيفها با عقايدي كه معمولاً درباره اصالت جويي و تخيل سازنده ابراز شده است كاملاً تطبيق دارد . بارون مشخصترين كيفيات افراد خلاق را رواني عقيده ، بديههگويي ، رواني كلام و نيز آنچه كه او آن را « سهولت انجام محركهاي مختلف خواند ، ميداند ، اين مفهوم آخري در واقع همان گروهبندي وسيع است كه توسط بروند تشريح شده است .
معروفترين تحقيق تطبيقي كه درباره ارتباط ويژگيهاي فردي و خلاقيت انجام گرفته است به ترمن و همكارانش تعلق دارد كه حدوداً به مدت چهل سال 528 آزمودني سرآمد را مورد بررسي قرار دادند .
تحقيقات پيشين اضطراب را نيز مشخصهاي يافتهاند كه مانع خلاقيت ميشود . البته دادههاي موجود اين مورد بحثانگيز است . براي مثال وايت ثابت كرد اشخاصي كه ميزان اضطراب آنها زياد است به طور معنيداري بهتر عمل ميكنند . ( مايلي ، ميترا ، 80 - 1379 ).
در همينجا بايد اضافه كنيم كه آزمايشهاي معيني نيز نبودن همبستگي بين صفات خاص شخصيت